Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

Μες στη νύχτα

Σε βλέπω...Είναι βράδυ,περασμένες δυο,και γεμίζεις το μυαλό σου με σκέψεις,ακούγοντας Pink Floyd,είμαστε η γενιά των σχεδόν τριαντάρηδων,πώς να το κάνουμε;
Σε βλέπω που κάθεσαι σιωπηλός μες στο σκοτάδι κοιτώντας τον απέναντι τοίχο,λες και η ματιά σου μπορεί να τον κινήσει και να του δώσει κάποιο ενδιαφέρον.
Μόνος εσύ και το σκοτάδι να παλεύετε με έπαθλο την βασανιστική σιωπή της νύχτας...
Κι όταν μέσα απ'τις κλειστές κουρτίνες θα ξεπροβάλει δειλά το πρώτο φως της ημέρας,όταν το σκοτάδι που σου κράταγε συντροφιά όλη την νύχτα θα σ'αφήσει μόνο,τότε είναι που θα καταλάβεις την ομορφιά του...
Καλή σου μέρα...

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2007

Αιδηψός

Αφουγκράσου το κύμα, τη θαλάσσια αύρα,
τη στυφή αρμύρα
νιώσε κι εσύ αυτό που ένιωσε πριν καιρό
η δικιά μου η μοίρα
το'χουνε βλέπεις, αυτό το κακό οι άνθρωποι
τις θύμισες να ζουν και να ορίζουν
άλλοτε να τις αγαπούν, αλλότε να τις μισούν
και να τις βρίζουν
στην κουπαστή ξαπόστασε, κλείσε τα μάτια
κι ένα γίνε με την νύχτα την πλανεύτρα
την ομορφιά της μοναξιάς απόλαυσε κι αν σε προδώσει η άτιμη
βγάλτηνε ψεύτρα
Κι όταν θα βρίσκεσαι ήδη μακριά
με τα θαμπά τα φώτα κάπου εκεί να τρεμοσβήνουν
να θυμηθείς πως την χαρά την ζουν αυτοί
που απ'το ποτήρι της δυστυχίας πίνουν...

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2007

Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο...

Προσπερνώντας την νιότη νιώθεις αρκετά ώριμος να αναζητήσεις στο παρελθόν όσα έκανες και όσα δεν έκανες. Βρίσκεσαι λοιπόν μπροστά σ'ένα βουνό από αναμνήσεις και παραστάσεις που πρέπει να τα βάλεις σε μια σειρά, να τα "αρχειοθετήσεις" αν θες, και να τα χωρίσεις και "καλά" και "κακά", "δυσάρεστα" κι "ευχάριστα".
Κάποιος μου'χε πει να μην κάνω σκέψεις τη νύχτα, να τις αφήνω για την μέρα, να δω τον κόσμο με άλλο μάτι, πιο φωτεινό κι ευχάριστο. Η νύχτα όμως είναι που κρύβει τις μεγάλες αλήθειες, η νύχτα είναι που βγάζει την πραγματική ασχήμια και ομορφιά μας προς τα έξω.
Αναζητώ λοιπόν κι εγώ αυτό το βράδυ το παρελθόν μου, μπας και μέσα σε αυτό καταφέρω να διακρίνω το μέλλον μου... Στο κεφάλι μου βουίζει ένα κράμα μελαγχολίας, πίκρας και κρυφής ελπίδας. Ίσως δεν ξέρω πολλά απ'τη ζωή. Ίσως όντως την έχω αφήσει να με προσπεράσει όπως μου'παν κάποτε. Αυτό όμως για το οποίο είμαι σίγουρος είναι πως όταν ψάχνεις μέσα στα πυκνά σύννεφα της άσχημιας σου θα ανακαλύψεις την ομορφιά σου. Και αυτή η ομορφιά είναι που θα σου δείξει τον δρόμο. Και είναι στο χέρι σου να τον ακολουθήσεις...