Αιδηψός

Αφουγκράσου το κύμα, τη θαλάσσια αύρα,
τη στυφή αρμύρα
νιώσε κι εσύ αυτό που ένιωσε πριν καιρό
η δικιά μου η μοίρα
το'χουνε βλέπεις, αυτό το κακό οι άνθρωποι
τις θύμισες να ζουν και να ορίζουν
άλλοτε να τις αγαπούν, αλλότε να τις μισούν
και να τις βρίζουν
στην κουπαστή ξαπόστασε, κλείσε τα μάτια
κι ένα γίνε με την νύχτα την πλανεύτρα
την ομορφιά της μοναξιάς απόλαυσε κι αν σε προδώσει η άτιμη
βγάλτηνε ψεύτρα
Κι όταν θα βρίσκεσαι ήδη μακριά
με τα θαμπά τα φώτα κάπου εκεί να τρεμοσβήνουν
να θυμηθείς πως την χαρά την ζουν αυτοί
που απ'το ποτήρι της δυστυχίας πίνουν...