Κυριακή 3 Αυγούστου 2008

Καλοκαίρι

Κάνω την βόλτα μου στην άκρη της προβλήτας περασμένες 12... περπατώ κρατώντας στο να χέρι ένα μισοτελειωμένο τσιγάρο και στο άλλο λίγο καλοκαίρι... λίγο απ'το δικό μου καλοκαίρι. Δεν είχα φανταστεί ποτέ μου πόση ηρεμία κρύβεται σ'ένα λιμάνι αργά το βράδυ. Εκεί που πίσω σου η πόλη ζει και ξενυχτάει και μπροστά σου ανοί γεται η θάλασσα γαλήνια κρύβοντας μες στη νύχτα φόβους, ελπίδες, χαρά και λύπη. Κι εσύ στη μέση τούτου του παράδοξου τοπίου χαμογελάς από μέσα σου και κάνεις μια τελευταία τζούρα. Από τη μια η πόλη σε ξεγελάει με τα φώτα της, σε θαμπώνει και σε καλεί να πας κοντά της, μαζί με τόσους άλλους που θέλουν να αγγίξουν λίγο από το καλοκαίρι της. (Αλήθεια πόσοι να'χουν μείνει αρχές Αυγούστου;) Από την άλλη η θάλασσα που ένα νυχτερινό αεράκι την φέρνει πιο κοντά σου, να σ'αγκαλιάζει και να σε φιλά στα κλεφτά σαν παιδαρέλι που νιώθει το πρώτο ερωτικό σκίρτημα.
Τούτη η βραδιά του Αυγούστου με βρίσκει να γυροφέρνω την ζωή, μια να την αγαπώ και μια να την μισώ, μια να την κοροϊδεύω και την άλλη να την υμνώ, σαν έναν παλιό έρωτα που έχει αφήσει τα απομεινάρια του να χτυπούν αλύπητα τα όνειρά σου. Τούτη η βραδιά θα'λεγε κάποιος πως δεν αξίζει αυτά τα λίγα λόγια, πως τίποτα δεν την κάνει ξεχωριστή, πως είναι μια βραδιά σαν όλες τις άλλες τις άλλες σε μια ζωή που μας έχει μάθει να την προσπερνάμε...
Η ζωή όμως είναι εδώ, μπροστά μας, μας φωνάζει να την ακούσουμε και να της δώσουμε πραγματικά σημασία. Να απολαύσουμε απλές στιγμές της και να τις αγκαλιάσουμε με πάθος... Μια καλοκαιριάτικη βόλτα είναι η αρχή...
Καλό καλοκαίρι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: